Orhan Kurtoğlu - Klasik Türk Şiirinde Saçı Geleneği

Klasik edebiyatımızın kaynakları; dinî kaynaklar, İran esatiri ve yerli kaynaklar olmak üç grup hâlinde
değerlendirilir. Bunlardan ilk ikisi İran, Arap ve Türk edebiyatlarında benzer kullanımlarla karşımıza çıkar.
Yerli kaynaklar ise bu edebî geleneğin millî tarafını oluşturmaktadır. Bu bakımdan bunların değerlendirilmesi
ayrı bir önem arz eder. Ayrıca bu tip araştırmalar, divan şiiri ile şairinin sosyal konumunu ortaya koyan
çalışmalardır. Divan şiiri ile halk kültürü arasındaki mesafenin tespiti de yine bu tip çalışmalarla mümkün
olacaktır.
Bu çalışmada, Türklerin Gök Tanrı inancını benimsediği dönemlerden bugüne kadar canlılığını sürdüregelen
ve Türk kültüründeki devamlılığın bir göstergesi olan saçı geleneğinin, klasik edebiyatımızdaki yansımaları
üzerinde durulacak; saçı kelimesinin metinlerde kazandığı anlamlar tasnif edilmeye çalışılacaktır.