Üç Qızqardeş-Anton Çehov-Ülkü Tamer-1979-87s

Üç Kızkardeş Rus yazar Anton Pavloviç Çehov’un 1900 yılında yazdığı tiyatro oyunu. İlk olarak 1901 yılında Moskova Sanat Tiyatrosu?nda sahnelenmiştir. “Üç Kızkardeş, gelecek beklentisi, varoluşa bir anlam arama ve iç sıkıntısı temalarının en çok ve birlikte işlendiği oyundur.” Ataol Behramoğlu

Oyun, Rusya’da ayrıcalıklı sınıfa ait bir ailenin değişen koşullar ve yeni değerler karşısında yaşadığı çelişkiler ve bireysel çöküşler üzerine kuruludur. Gerçek zamana ayak uyduramayan, mutluluğu geçmişte ya da düşlerde arayan, kendileri gibi yaşayabilmek için gereken yeteneğe sahip olmayan insanların anlatıldığı oyunda, aile üyelerinin geçmişleri ve özlemleri ön plandadır.
“Artık hayatta olmayan General Prozorov?un kızları Olga, Maşa ve İrina taşra yaşamından kurtulup Moskova?ya geri dönme özlemi içindedirler. Ancak askeri garnizona gelen subaylarla tanışınca dünyaları değişir, yeniden hayattan tat almaya başlarlar. Ne var ki subayların orada geçirecekleri günler sınırsız değildir.
Oyun, ayrıcalıklı sınıfa mensup bir ailenin değişen koşullar ve yeni değerler karşısında yaşadığı çelişkileri göz önüne serer. Şu sözlerde olduğu gibi: ?Bugün öyle bir zamandayız ki, korkunç bir çığ üzerimize doğru geliyor, güçlü bir fırtına yaklaşıyor? Aylaklığı, kaygısızlığı, kokuşmuş can sıkıntısını silip süpürecek bu fırtına koptu kopacak. Artık ben de çalışmak zorundayım, yirmi beş otuz sene sonra ise herkes çalışacak. Herkes!?

Bu oyunun kahramanlarından Verşinin, her şeyin iyiye doğru azar azar değiştiğine inanıyor.  Varlığın anlamını ve mutluluğu sadece bunda görüyor. ( Ama aynı repliklerde karamsar sözleri de var.)
Üç Kızkardeş’in finalinde Moskova umudu yok olduğunda Olga’nın söyledikleri ise şöyle:
“Zaman geçecek, sonsuzca geçip gideceğiz bizler de…”
Bu karamsar haykırışı, insanlığın gelecek yaşamına olan umutlu bekleyişle dengeleme çabasıdır.