Humanitar elmlərlə bağlı bügunkü tələblər ali məktəbin işinin, elmi işlərin bütünlüklə yenidən qurulması, ümumiyyətlə, mütəxəssis hazırlanmasının köklü şəkildə yaxşılaşdırılması ilə bağlıdır. Bu baxımdan gənc mütəxəssislərin elmi təfəkkürü və dünyagörüşünün yüksəldilməsi, onlara qaynaqlar və ədəbiyyat üzərində müstəqil yaradıcı iş aparmağın öyrədilməsi başlıca vəzifə olaraq qalır. Təcrübə göstərmişdir ki, mühazirələrin problem səciyyədə, yəni keyfiyyətcə yenidən qurulması ilə yanaşı, praktiki məşğələlərin metodikası kökündən yaxşılaşdırılmalı, ilk növbədə qaynaqlar üzərində yaradıcı iş aparmaq vərdişi aşılanmalıdır.

Bu məsələ ilə bağlı olaraq, keçmiş SSRi-nin qabaqcıl universitetlərində müxtəlif tarix fənlərinin proqramına uyğun qaynaqların toplu şəklində çap edilməsi işi başlanmış idi. Bu baxımdan Moskva Dövlət Universitetinin çap etdirdiyi qaynaqlar toplusu indi də örnək ola bilər. Onun müəllifləri yazırlar ki, tarix dərsliklərində ―slavyan olmayan xalqların tarixi bir qayda olaraq qısa şərh edilir və dərsliklərin müvafiq bölmələrində ən yeni tarixşünaslığın nəticələri həmişə kifayət qədər nəzərə alınmır. Buna görə də toplumun tərtibçiləri hər bölmə üzrə qabaqca qısa tarixi oçerk vermişlər; bu oçerklər dərsliklərin müvafiq bölmələrini əvəz etməyib ancaq onları genişləndirir (s.4). Müəlliflərin haqlı olduğunu qeyd etməklə yanaşı, göstərmək lazımdır ki, o zamankı bu toplu da Azərbaycan tarixi üzrə ―qaynaq aclığını‖ əsla aradan götürmürdü, çünki həmin kitabda üç Zaqafqaziya ölkəsi ilə bağlı 55 qaynaqdan parçalar verilmişdir. Onlardan yalnız 6-sı Azərbaycana aiddir…