İnsanımızın, hayatın geçiş dönemleri olan doğum, evlenme ve ölüme karşı tavır takınması, tabii bir davranıştır. Her üç döneme ait tamayüller ve hareket tarzlarının çeşitli sosyoloji, psikoloji ve folklorik cepheleri vardır. Bu bakımdan her biri ayrı kategorilerde incelenmeye tabi tutulup değerlendirilebilir. Biz bu çalışmamızda insanımızın ölüm karşısındaki tavrı üzerinde duracak; onu Türk halk şiirinden tespit ettiğimiz örnekler çerçevesinde incelemeye çalışacağız. İnsanların ölüme karşı ilgileri, üç cephede kendisini gösterir. Ölüm öncesi, ölüm sırası ve ölüm sonrası (Geniş bilgi için: Örnek, 1979). Ölüm sonrası ile ilgili düşünceler, genellikle dilekleri, arzuları kapsar. Türk halk şiirinde ölüm sonrası dilekler, muhteva ve konu itibariyle çeşitlilik gösterir. Elimizdeki mevcut malzemeden hareketle dilekleri, taşıdıkları özelliklere göre, şöyle bir gruplandırmaya tabi tutabiliriz: