Paqanizmin Dehası -Marc Auge-2010-287s

-----------------------

MARC AUGE

Fransız antropolog Marc Augé özellikle "öteki"nin toplum içindeki yerine ilişkin çalışmalarıyla ünlüdür. Togo ve Fildişi bölgelerinde uzun süreli çalışmalar yapmıştır. Ecole des Hautes en Sciences Sociales'de (Sosyal Bilimler Yüksek Okulu) tez yöneticisidir. Kentin ve gündelik hayatın kültür tarihine ilişkin çok sayıda araştırması bulunmaktadır. Kitapları arasında şunlar sayılabilir: Theorie des pouvoirs de mort (Güçler ve ideoloji kuramı, 1975); Pouvoirs de vie, pouvoirs de mort, 1977); Symbole, fonction, historie (Simge, işlev, tarih, 1979); Un etnologue dans le métro (Metroda bir etnolog,1986); Non-Lieux, Introduction a une anthropologie de la submodernité, 1992 (Türkçesi: Yer Olmayanlar: Üstmodernliğin Antropolojisine Giriş, Kesit Yayınları); Le sens des autres (Ötekilerin anlamı, 1994); Les formes de l'oubli, 2001 (Türkçesi: Unutma Biçimleri, Om Yayınevi); Le métro revisité (Yenideb metro, 2008); La communauté illusoire (Yanıltıcı topluluk, 2010).


İçindekiler

Önsöz
I. Din
1. Dinin Sınırları
2. Bireyin Yapısı: Pagan İnsan, Hıristiyan İnsan
3. Sessizlikten Yanılsamaya: Nietzsche, Bataille, Freud
II. Pagan Figürler
4. Tanrılar ya da Doğanın Keyfiliği
5. Kahramanlar ya da Anlamın Keyfiliği
6. İnsan ve İkizi: Toplumsalın Gerekliliği
III. İşaretlerin Anlamı
7. Bedenin İşaretleri, Toplumsalın Anlamı:
    Düşsel Büyücü, Simgesel Büyücülük
8. Anlamın Ötesinde: Gücün İşaretleri
9. Kehanet İşareti ya da Ötekilerin Tarihi
Birey ve Yanılsamanın Basamakları
Kaynakça
  

--------------------

Paganizm, kökenleri dünyanın kadim doğa dinlerine uzanan bir inanç biçimi ve bu dinlerin genel adıdır. Bu dinlere mensup kişilere pagan denir.
20. yüzyıldan itibaren paganizm terimi (ya da neopaganizm), İbrahimi dinler öncesi eski pagan dinlerinin canlandırılmasıyla yeniden gündeme gelmiştir.[1] Pagan terimi çok geniş kapsamlı olduğundan ve tanımları muğlak olduğundan çoğu kez bu başlık altında incelenebilecek bir din tanımlanırken daha belirli isimler tercih edilir: politeizm, şamanizm, animizm, panteizm ve Panenteizm gibi.

--------------

"Paganizm, öncelikle Hıristiyanlığın tam karşıtıdır; ve rahatsız edi-ci gücünü, belki de kalıcılığını tam da buna borçludur. Değişik kipliklerinde, Hıristiyanlıktan ve onun değişik versiyonlarından en az üç noktada ayrılır. Düalist değildir ve ne ruhu bedenin ne de inancı bilginin karşısına koyar. Bireysel ve toplumsal yaşamın rast-lantılarının yansıttığı güç ve anlam ilişkilerine dışsal bir kural olarak ahlak tahsis etmez. 

Biyolojik düzen ile toplumsal düzen arasında, bir yandan bireysel yaşamın, içinde bulunduğu topluluğa zıtlığını göreceli hale getiren, diğer yandan da her bireysel ya da toplum-sal sorunu bir okuma sorunu haline getirme eğiliminde olan bir bağı ilke edinir; tüm olayların bir işaret olduğunu ve tüm işaretlerin bir anlamı olduğunu ileri sürer. Kurtuluş, aşkınlık ve gizem ona te-melden yabancı şeylerdir. 

Bunun sonucu olarak, yeniliği ilgiyle ve hoşgörüyle karşılar; tanrıların listesini uzatmaya her zaman hazır-dır, sentezden değil eklemeden ve münavebeden anlar. Bu kuş-kusuz Hıristiyan misyonerliği (prosélytisme) yüzünden yanlış an-laşılmasının en derin ve en kalıcı nedenidir; kendi adına asla bir misyonerlik pratiği yoktur."