SÖZLERİN ÖZÜ-TERİMLERİN SESSİZLİGİ Bırakın şimdi surat asmayı. Niyetim, keyif kaçırmak değil. Ama sözünü etmeden geçmek de olmaz: Bizim "neoloji", yani yeni terim bulma performansımız doyurucu seviyenin altında. Türkçeyi özgün, akıllı ve komik kelimeler ekleyerek zenginleştirmeyi ve güncel tutmayı beceremiyoruz.

Oysa, son on beş yılda hayatımıza giren devşirme veya saf kan yabancı kelimeler öyle bol öyle bereketliler ki, toplasanız o sözcükleri burdan köye yol olur. Çevrenize göz atın, butik, şirket, kavram, marka, trend isimleri. .. Hepsi çalışma izinleri olmayan birer mülteci gibiler. Yakında, geleneksel ev yemeği yapan aşçı lokantalarını bile lüks restoranlardan ayırt etmek güçleşecek.

Kelime dağarcığımızın sığlığı bizi en çok şu postmodern* dünyayı ve züppe raconlarını anlamaya çalıştığımızda zorluyor. Konuya hakim olabilmek için önceden de hazırlansak, yüzlerce zeka şınavı da çeksek nafile!

Tek başınıza kaldığınızda düşünüyorsunuz: Madem yelkenlerini şişirecek rüzgarın yok, sen de bi zahmet küreklere asıl be kardeşim! "Persona non icraata" yani, söylediklerini eyleme geçiremeyen, dil veya çenesinden aşağısı felç, bir tür "Persona non grata" olacağına, olmayacak kelimeye amin de! Sen yaptın oldu, kime ne7 Kendi kelimeni kendin bul. Kelimeleri ke ... lime lime et, postmodern felsefelere çapraz aşıla, mutant bir şeyler yarat.