M.Ö. 3100-1800 yılları arasında yaşamış olan
Sümerlerin dilinde, Türkçe kökenli 168 sözcük
vardır. Bu sayı azımsanamayacak kadar fazladır.
Çünkü iki Hint-Avrupa dili arasındaki ortak
sözcüklerin sayısı da bu kadardır. Her şeyden
önce Sümerlerin dilleri kesinlikle Türkçe değildir,
Türkçe ile akraba da değildir; tamamen başka
bir dildir. Ayrıca Sümerlerin Orta Asya’dan
geldiklerini gösteren herhangi bir kanıt da yoktur.
Sümerler dillerindeki Türkçe sözcükleri büyük
bir olasılıkla aynı dönemde, hemen kuzeylerinde,
bugünkü Irak’ın kuzey yarısında yaşamış olan
Subarlardan almışlardır. Subar Türkçe olup
“su eri”, “su adamı”, “ırmak adamı” anlamına
gelir. Subar ve Sümer sözcükleri arasında da
benzerlik vardır. Sümerler kendilerine Kenger;
onların batısında yaşayan Sami asıllı Akadlar
Kengerlere, Sumar derlerdi. Sümercedeki Türkçe
sözcüklerin Ural-Altay dilleriyle aynı özellikler
taşıyan doğularındaki komşuları Elamlardan
aldıkları da ileri sürülmüştür.
Türklerin anavatanı denilince belki