Söz Acıda Sınandı-Ahmed Oktay-1996-54s

Ahmet Oktay, (d. 21 Ocak 1933, Ankara - ö. 3 Mart 2016, İstanbul) Türk şair, yazar, gazeteci.

Hayatı

Asıl adı Ahmet Oktay Börtecene olan ancak soyadını kullanmayan Ahmet Oktay, 1933 yılında Ankara'da doğdu. Yazmaya ortaokul sıralarında başladı. İlk şiiri, 1949-1950 yılları arasında Gerçek dergisinde yayımlandı. Öğrenimini lisede yarım bırakarak çalışmaya başladı.

Ahmet Oktay, 1950'li yıllarda Mavi Hareketi içinde yer aldı ve aynı adlı dergide yazıları ve şiirleriyle etkin bir rol oynadı. Dergide bir yazısında Orhan Veli hakkındaki görüşlerini Orhan Veli eksik öncü bir şairdi olarak nitelendirmiştir.[kaynak belirtilmeli]1961 yılında Yeni İstanbul gazetesinin Ankara bürosunda "parlamento muhabiri" olarak profesyonel gazeteciliğe başladı. Çeşitli gazetelerde ve TRT Haber Merkezi’nde muhabirlik, haber müdürlüğü yaptıktan sonra 1982'de TRT’den emekli oldu. Bir süre daha Milliyet gazetesi’nde çalışmaya devam eden Ahmet Oktay, 1993 yılında görevinden ayrılarak kendini tümüyle yazmaya verdi.

Başlangıçta yazdığı şiirlerle Ahmed Arif şiirinden etkilendiği izlenimini verirken, 1960’lardan sonra toplumcu gerçekçi bir yaklaşımla İkinci Yeni’ye doğru yöneldi. Şiirlerinde destansı bir söyleyiş kullandı, zengin sözcük dağarcığı ile kendini hemen belli eden bir tarzla şiirler yazdı.

Şiir kitaplarından özellikle Yol Üstündeki Semender (1987) Behçet Necatigil Şiir Ödülü almasının da ötesinde içerdiği şiir isimleriyle de önem kazanmıştır. Her bir şiirinde intihar etmiş bir şairi şiire dönüştürmüş ve o şairin biçemiyle kendi biçeminin karışımı enfes bir biçem ortaya koymuştur. Türkiye'de birçok şiirsever bu şiir kitabı nedeniyle gizli kalmış Türk ve yabancı şairleri farklı yanlarıyla öğrenebilmiştir.

Oktay 3 Mart 2016 tarihinde hayatını kaybetti.[1]

Ödülleri

1965 Yeditepe Şiir Armağanı, Her Yüz Bir Öykü Yazar ile 1987 Necatigil Şiir Armağanı, Yol Üstündeki Semender ile 1991 Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Şairi Ödülü, Ağıtlar ve Övgüler ile 2002 Akdeniz Altın Portakal Şiir Ödülü, Hayalete Övgü ile 2012 yılında Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Burhan Felek Hizmet Ödülü

Eserleri

Şiirleri

Gölgeleri Kullanmak (1963)

Her Yüz Bir Öykü Yazar (1964)

Dr. Kaligari'nin Dönüşü (1966)

Sürgün (1979), Sürdürülen Bir Şarkının Tarihi (1981)

Kara Bir Zamana Alınlık (1983)

Yol Üstündeki Semender (1987)

Ağıtlar ve Övgüler (1991)

Bir Sanrı İçin Gece Müziği (1993)

Toplu Şiirler (1995)

Gözüm Seğirdi Vakitten (1996)

Söz Acıda Sınandı (1996)

Az Kaldı Kışa (1996)

Hayalete Övgü (2001)

İnceleme/Araştırma

Bir Yazı'nın Arayışları (2001)

Yazın, İletişim, İdeoloji (1982)

Yazılanla Okunan (1983)

Toplumcu Gerçekçiliğin Kaynakları (1986)

Kültür ve İdeoloji (1987)

Toplumsal Değişme ve Basın (1987)

Karanfil ve Pranga (1990)

Raffaello'nun Direnişi (1990)

Zamanı Sorgulamak (1991)

Kabul ve Red (1992)

Şair ile Kurtarıcı (1992)

Sanat ve Siyaset (1993)

Cumhuriyet Dönemi Edebiyat-1923/1950 (1993)

Türkiye'de Popüler Kültür (1993)

Medya ve Hedonizm (1995)

Şiddet, Söz, Yaşam (1995)

İnsan, Yazar, Kitap (1995)

İsrafil'in Sûr'u (1997)

Şeytan, Melek, Soytarı (1998)

Siyasal İslama İtirazlar (2000)

Postmodernist Tahayyüle İtirazlar (2000)

Şairin Kanı (2001)

Romanımıza Ne Oldu? (2004)

Anı/Anlatı

Gizli Çekmece (1991)

Günlük

Gece Defteri (1998)

Oyun

Kurt Dişi (1971 ve 1973 yıllarında Devlet Tiyatroları'nda sahnelendi).

QAYNAQ