Tezimizin konusu, klasik edebiyatımızda Hâfız-ı Şîrâzî’nin divanı üzerine şerhleriyle tanınmış, biri 16.yy’da diğeri 19.yy’da yaşamış Sûdî ve Vehbî-i Konevî’nin, Hâfız’ın özellik arzeden gazellerini şerhederken kullandıkları metodun mukayesesidir. Söz konusu çalışma ile Osmanlı şerh geleneğinde otoritesi yadsınamayacak Sûdî-i Bosnevî’nin Hâfız şerhinin kritiğinin yanı sıra, bu geleneğin daha çok tasavvufî kolunu temsil eden Vehbî Efendi şerhinin kendi içinde bir sistem takip eden yorumlarını inceleme amaçlanmıştır. Bu şerhlerin analitik mukayesesine geçilmeden önce şerhi yapılan Hâfız-ı Şirâzî’nin yaşam öyküsü, edebiyatımızda şerh geleneği, iki şârihin hayatları, eserleri ve mezkûr şerhlerinden örnekler verilmiştir. Bunlardan sonra Sûdî ve Vehbî-i Konevî’nin Hâfız divanını şerhlerinden seçilen 9 gazel çağdaş ve geleneksel Hâfız bilimcilerin de görüşleri sunularak mukayese edilmiştir. Son bölümde ise iki şârihin metinlere yaklaşım tarzlarının niteliği ve bu niteliklerin edebiyatımız için ehemmiyeti konu edilmiştir.