Türkoloji ədəbiyyatda «oğuz» etnoniminin mənşəyi ilə bağlı müxtəlif fikirlər mövcuddur. Bu mənada ilk cəhdlər İ.N.Berezin, bir qədər sonra isə P.Pellio tərəfindən edilmişdir. Hər iki tədqiqatçı onu oğuz ~ uğuz «inoyin ilk südü - ağız» mə¬nasında izah etmişdir.A.N.Bernştam,D.Sinor, L.Bazen isə oğuz sözünü öküz totemi ilə əlaqələndirmiş,onun ögüz ~ höküz> ôgüz'-o yuz şəklində formalaşdığını göstarmişlor'.

N.A.Baskakovun fikrincə, oğuz termini il (<<fikirləşmək, düşünmok») və Qg (ofikir, düşüncə») kökünə - )lUz/ giiz, -uz/-üz şəkilçisinin qoşulması nəticəsində düzələrək «müdrik» mənasını ifadə edir-ıMacar alimi Y.Nemet bu sözün ok(<<qəbilə, boy») və -uz/z( cəm ədatı) hissələrindən ibarət olub, «boylan> mənasında işləndiyini açıqlamışdır. Oğuz elinin boz-ox və üç-ox kimi iki qola ayrılmasını əsas götürən F.sümər də Y.Nemetlə razılaş¬mışdır '. Prof.E.Əzizov isə bunu bir qədər fərqli izah etmişdür: oğuz - «iki qəbilə (tayfa)»:'.

Oğuz termini «oxlan>(L.Ligeti), «buynuz»(A.Budverq), oyrot etnoniminin variantı(Q.Ramstedt)5,«ilk insan, ilk oğul, ilk nəsil»6 mənalarında da təqdim olunmuşdur.